Week 1: kamelen, kanaries, spierpijn en spoken

Er zijn nogal wat dagen voorbij gegaan, en er is ontzettend veel gebeurd! Mijn advies is wederom om er iets lekkers bij te pakken en koffie of thee, want het wordt weer een lang verhaal! Ik zal proberen om alles op chronologische volgorde per dag te beschrijven... Voordat je verder leest, ik heb een aantal foto’s online gezet van de heenreis, maar ook de foto’s van de zaterdag/zondagavonden. Het was een flinke taak, want ik kan hier op de pc niks installeren, dus ik moest alle foto’s handmatig selecteren en één voor één aanklikken etc. Vreselijk proces! Anyway:

Link: https://picasaweb.google.com/p.j.a.aalbers

Dinsdagavond 22 februari:
Toen ik terug op mijn kamer kwam besloot ik om een blik soep open te trekken – uiteindelijk smaakte dit totaal niet, maar ik heb het opgemaakt, de afwas gedaan en ben vervolgens naar de bar gegaan. Daar kwam ik Jos tegen die mij vertelde dat hij met carnaval weer naar Nederland gaat! GOED NIEUWS! Ik heb nu vanalles geregeld met mijn moeder en Jarno, dus als Jos de laptop mee terug neemt heb ik vanaf volgende week dinsdag mijn eigen laptop op mijn kamer! Ik was de rest v.d. avond in ieder geval zeer happy. Overigens heb ik vanavond nog een andere Nederlander ontmoet! Hij heet Thijs, komt uit de omgeving van Utrecht en studeert full time aan de UWN – hij werkt hier in Clarence Bar op de campus, dus af en toe wanneer we drinken bestellen houden we nog ff een praatje in het Nederlands. Leuk dat er in ieder geval nog een Nederlander rondloopt! Ik moet zeggen dat ik het best easy vind om continu Engels te praten, maar wanneer ik Nederlands wil praten doe ik dit ook gewoon: daar heb ik immers Jos, Thijs en Denzel (uit Belgie) voor. Toen de bar om middernacht ging sluiten zijn we nog met z’n allen naar de keuken van de Erasmusstudenten in het hoofdgebouw gegaan. Het is tot nu toe elke avond zo geweest dat we het hebben afgesloten in “THE kitchen”. Anyway, het plan was dus om naar de keuken te gaan, en toen we boven kwamen roken we iets lekkers: het Vietnamese meisje Mai was cupcakes aan het bakken – en iedereen vond ze ERG lekker! Toen ik rond 2 uur ’s nachts terug kwam op mijn eigen kamer ben ik maar begonnen in het boek Secret Smile van Nicci French...

Woensdag 23 februari
UITSLAPEN! Ik had geen lessen, geen afspraak in de ochtend, en ik had geen laptop. Het ontbijt was dan ook erg kort en ik was dan ook snel vertrokken. Ik had dinsdagavond (“gisteren”) namelijk afgesproken met Eugenia en Lisa om Newport in te gaan na hun lessen. Uiteindelijk waren zij pas een uur later klaar dan van tevoren was afgesproken, maar ik heb in dat uur ook even de City Campus van de UWN kunnen verkennen. Conclusie: erg mooi gebouw! Zeer modern! Maar zonde van de £35.000.000 die erin is gestoken aangezien het gebouw toch verkocht gaat worden zodra de universiteiten hier samengevoegd worden. Anyway, we zijn Newport in gegaan, de girls hebben bij de Subway gegeten (ik niet want ik hou daar niet van...), en vervolgens zijn we naar de Lidl gegaan. Jaja: tegenover de bushalte waar de (gratis) shuttle bus stopt zit een Lidl, en dat is nu toch wel mijn favoriete winkel hier geworden: goedkoop, en veel producten die ik ook altijd in Nederland heb (gehad). Aangezien Eugenia en Lisa om 18:00 weer les hadden, en ik om 17:30 een afspraak met de decaan had, besloten we om het alleen maar bij de Lidl te houden en ‘op tijd’ terug te gaan naar Caerleon. Eenmaal terug in Caerleon hebben we samen gekookt in “THE kitchen”: rijst met een soort curry saus. We waren alleen vergeten om vlees of iets dergelijks in te slaan, dus het was niet super... maar het was het eerste wat ik die week gegeten had wat ook werkelijk goed gesmaakt heeft. Anyway, voor de rijst mochten we Mai’s rijstkoker (die ze had meegenomen uit Vietnam) gebruiken, en zo zijn we wat meer met haar in contact gekomen. Het is echt een super lief, schattig, behulpzaam meisje die alles voor iedereen wil doen wanneer het kan. Ik had om 17:30 een afspraak met Jennie, dus om 17:25 vertrok ik uit de keuken: op naar het TJ Webley gebouw. We hebben hier wat modules besproken en de vooruitzichten waren positief. Helaas kon er nog niks concreets op papier gezet worden en moest ik alsnog wachten tot Jane Williams terug zou komen. Ik ben daarna terug gegaan naar mijn gebouw, gedoucht, omgekleed en terug naar het hoofdgebouw gegaan. Woensdagavond is studentenavond, dus we zouden allemaal in de bar afspreken en daarna naar Newport gaan. Eenmaal terug in het hoofdgebouw wilde Eugenia mijn haar stijlen, en het resultaat beviel me wel! Toen Mai daarna mijn make-up wilde doen had ik zoiets van, ‘Nouja... ik heb nooit make-up op, maar vooruit, probeer maar!’. Ik vond het zelf een beetje too much, maar dat komt misschien omdat ik nooit gewend ben om het op te doen.
We ontmoetten elkaar in Clarence Bar, en rond 22:00 wilden de meiden in ieder geval al richting Delilah’s. De heren (m.u.v. Nicolas, Benjamin, Denzel en Kevin) vonden dit te vroeg en besloten nog iets langer in de Bar te blijven. Wij zijn met de taxi naar Delilah’s gegaan en dit heeft ons £2 per persoon gekost. De taxi’s zijn hier zoveel goedkoper vergeleken met Nederland! Pfoe...
Eenmaal uit de taxi gestapt hebben we op de andere meiden en heren gewacht (we konden immers niet met 20 personen in een taxi) en hebben we onze ogen uitgekeken: de meiden hier zijn gek! Het was super koud buiten... het regende... en zij liepen daar met hun extreem korte rokjes en jurkjes zonder panty of legging daaronder: ja, blote benen bedoel ik! Ik weet niet eens of ik het nog jurkjes KAN noemen, want voor mij was zoiets gewoon een T-shirt. De hoge hakken eronder waren dan ook zeer extreem en jassen doen ze hier niet aan. Ik had toch zeker niet zonder jas willen rondlopen daar! Brrrr...
In Delilah’s was het zeer gezellig, maar op een gegeven moment kregen Eugenia, Lisa, Mai en ik honger, en besloten we om rond te kijken wat er nog open was. Lisa had zin in döner kebab, en die heeft ze gekregen! Het was alleen wel ERG smerig en we doen dit nooit meer! Het broodje was overigens ook niet erg praktisch. Je moest die extreem lange döner slierten met je vorkje opprikken en het broodje was gewoon afscheuren. Je kreeg erg veel, maar de kwaliteit was zeer slecht. We hebben dan ook flink kunnen lachen, want Lisa dacht bij het eten van haar broodje aan een dode kameel. Het eerste wat ze daarna ook zei was ‘Waarvan is dit gemaakt? Dode kameel ofzo?’ – in het Engels of course. Eugenia en ik hadden er iets te snel genoeg van en hebben de helft weggegooid. Eugenia kende deze vorm van döner niet, en toen ze realiseerde dat ze een schaap had gegeten konden we ook weer goed lachen. Overigens moet ik hier wel bij vermelden dat ik – doordat ik zoveel met de Duitse meiden optrek – meer mijn Duits aan het verbeteren ben dan mijn Engels. Soms denk ik zelfs in het Duits en wil ik eerder iets in het Duits zeggen dan in het Engels! IRRITANT! Maar oke... voor Eugenia en Lisa is het handig, want ik ben nu ook al hun lopende woordenboek. Zij verbeteren ook hun Engels ermee omdat ik kan helpen met dingen vertalen naar het Engels.
Na de döner waren we toch wel moe en wilden we terug naar de campus, dus toen we de rest weer tegen waren gekomen hebben we onszelf verdeeld over 3 taxi’s en bij terugkomst zijn we allemaal naar onze eigen kamers gegaan. Wat wel jammer was... is dat we de jongens die later zouden komen nooit meer zijn tegengekomen. Het voornemen voor de volgende keer was dan ook om met z’n allen tegelijk te gaan zodat we één grote groep zijn.
Toen ik ’s nachts in mijn bed lag en rustig lag te lezen, werd ik op een gegeven moment uit mijn concentratie gehaald. Ik hoorde enorm veel gekrijs en er werd keihard op de deur van onze flat gebonkt. Toen ik in mijn pyjama richting die deur liep en door het kijkgat keek, zag ik niemand voor onze deur staan, maar het gekrijs bleef doorgaan. Die meiden hier zijn echt gek! Het leek alsof er iemand vermoord werd met al dat gekrijs! De volgende dag sprak ik dan ook flink wat mensen die het ook gehoord hadden. Niamh (uit Ierland) die in Raglan building aan de voorkant woont kon het vanuit haar raam zien, en zij vertelde dat de meiden nogal doorgedraaid aan het rondrennen waren. Moet je nagaan hoe normaal het Nederlandse uitgaansleven is!

Donderdag 24 februari
Vandaag had ik om 13:00 weer met Eugenia en Lisa afgesproken, en zijn we Newport ingegaan. Daar hebben we alle 3 een UK simkaart aangevraagd. Bij deze: mijn nieuwe UK telefoonnummer is 00447527220608. We hebben alle 3 een prepaid kanarie kaartje gekocht, dat houdt in dat je 10 pond beltegoed hebt, en deze maand 100 gratis smsjes en 100 gratis belminuten. Bij mijn eerstvolgende top-up ga ik dit overigens veranderen in een dolfijn top-up, want ik heb toch liever 300 gratis smsjes en gratis internet; kan ik toch nog gebruik maken van mijn smartphone.
Daarna zijn we naar de Primark gegaan en heb ik een leuk vestje weten te scoren. De Primark in Newport is echt klein en stelt niet zoveel voor: JAMMER! Daarna kwamen we Jos en Thijs tegen in de stad, en hebben we nog even bij hun op het terrasje gezeten met een warme chocolademelk erbij. We besloten toen om samen te gaan koken, en we hebben toen allemaal £2 bijgelegd en inkopen gedaan bij de Lidl.
Na het eten zijn we –natuurlijk– weer naar de bar gegaan en daar heb ik een jongen ontmoet genaamd Thiro en hij vertelde over een spookverhaal op de campus. Lees hier: http://news.bbc.co.uk/1/hi/wales/south_east/3046653.stm
Ik geloof zelf niet in spookverhalen, maar ik vind het wel vet dat er zo’n verhaal is hier op de campus. Het heeft wel iets...
Haha anyway, die avond gingen we na de tijd weer naar THE kitchen, en uiteindelijk lag ik rond 3 uur ’s nachts in bed weer te lezen.

Vrijdag 26 februari
Vandaag was niet ZO bijzonder. Ik had ’s ochtends om 10:30 afgesproken om samen met Lisa te ontbijten. Later die middag zijn we naar het accommodation office gegaan en het financial office. Bij het accommodation office heb ik aangevraagd of ik overgeplaatst kan worden naar het hoofdgebouw, want mijn flat is gewoon crap: zelfs wanneer we niet met z’n allen samen koken, kook ik in THE kitchen met mijn eigen spullen. Bij het financial office schrok ik: ik wilde mijn accommodatie betalen, maar via mijn kaarten ging dat niet lukken. Ik moet het dus per bank doen, maar dat gaat goedkomen. Echt klote dat mijn credit card een limiet heeft en ik dus niet de volledige betaling in één keer kan doen.
Toen we terug kwamen was Kevin aan het koken in THE kitchen (hij woont in D-block), en hij had de deur open laten staan: OEPS! Hij had iets laten aanbranden, en daardoor ging het brandalarm af in de hal.
We hebben met z’n 3en (Lisa/Eugenia/ik) pizza gegeten, en Lisa, Benjamin, Jos en ik zijn rond 17:00 naar de gym gegaan om te gaan badmintonnen. Ik moest er weer effe in komen, en het resultaat was dan ook flinke spierpijn! De andere meiden zijn daarna naar Zumba gegaan, en Lisa en ik hebben hier gewoon bij gezeten om te kijken.
Anyway, ’s avonds zijn we WEL met z’n allen naar Newport gegaan, maar dat hadden we beter niet kunnen doen. Het was overal nogal rustig, en in Delilah’s waren alle jongens SUPER IRRITANT! Zo irritant dat Eugenia en ik op een gegeven moment onze eigen dans hadden ontwikkeld. Stel het jezelf voor als de vogeltjesdans, maar dan iets agressiever om de jongens weg te slaan. DAT was zo’n beetje het grappigste van de hele avond.

Zaterdag 27 februari
Vandaag gingen we naar Cardiff! Cardiff is een erg mooie stad (veel beter dan Newport) en ik wil daar ook zeker terug komen! We hebben door de stad geslenterd, het kasteel van de buitenkant bekeken en de kasteeltuinen bezocht. Daarna zijn we weer door de stad gelopen en hebben we ook nog een keer Cardiff Bay bezocht. Cardiff Bay vond ik niet zoveel aan aangezien ik in Doesburg ook een leuke haven kan bezichtigen niet zo ver van mijn huis vandaan. Stephanie heeft ons in ieder geval rondgeleid (Cardiff/Cardiff Bay) aangezien ze daar met haar vriend samenwoont, en we hebben onze gezichten laten beschilderen met de Welsh dragon. Daarna zijn we opgesplitst in twee groepen: de ene helft ging uit eten en de andere helft ging in een pub naar THE GAME – rugby - (France vs. England) kijken. Ik vond dit niet zo interessant, maar ben toch maar meegegaan omdat ik niet zo’n honger had. Die avond heb ik samen met Lisa gegeten en toen ik rond 22:00 in de bar kwam was er bijna niemand meer van de international group. Ik heb ’s avonds/’s nachts in ieder geval weer in THE kitchen gezeten en crepes gegeten met de French people. Seriously, ze doen hier echt Nutella op ALLES! Oh well...

Zondag 28 februari
Vandaag was niet zo bijzonder. Ik heb uitgeslapen tot 14:00, gedoucht en ben vervolgens naar de IT room gegaan. Daar heb ik op de irritante manier de foto’s online weten te krijgen, en ik ben rond 18:30 naar THE kitchen gegaan om te koken. Kevin en Mai waren daar ook en we hebben toen samen gekookt/gegeten/de afwas gedaan. Daarna hebben we een cider gescoord in Clarence Bar en die hebben we mee naar boven genomen waar we in THE kitchen met z’n vieren (Mai/Eugenia/Lisa/ik) een film hebben gekeken op Mai’s laptop. De film was niet zo boeiend, maar het was gezellig! Toen ik weer terug was op m’n kamer heb ik dan ook weer gelezen met een zakje chips erbij: thanks mam!

Vandaag
Ik had vanochtend een afspraak met Jane Williams over mijn modules, en alles is nu als het goed is geregeld. Ik heb 3 vakken: Bilingualism (dinsdag 13:00-15:00), Understanding Learning Difficulties and Disabillities (donderdag 9.00-12.00), en behaviour management (vrijdag 9.00-12.00). De lessen eindigen in mei en daarna moet ik wat stagedagen inplannen, dus ik ben blij dat het nu geregeld is! De overige plannen voor vandaag: ik ga zometeen om 13:15 met de bus naar Newport samen met Eugenia, Mai en Lisa. We gaan langs de Lidl en de Asda om wat boodschappen te doen, en we gaan straks samen koken: chicken wings met sweet&sour sauce + rice! Mai’s idee. De plannen voor vanavond: Clarence Bar, what else?